Petrus Blesensis carmina 2, 10

Testo base di riferimento: C. Wollin, 1998


10.

1

Vite perdite

Me legi

Subdideram,

Minus licite

Dum fregi,

Quod uoueram;

<S>et ad uite uesperam

Corrigendum legi,

Quicquid ante perperam

Puerilis egi.

2

Rerum exitus

Dum quero

Discutere,

Falsum penitus

A uero

Discernere,

Falso fallor opere,

Brauium si spero

Me uirtutum metere,

Vitia dum sero.

3

Non sum duplici

Perplexus

Itinere,

Nec addidici

Reflexus

A Venere,

Nec fraudaui temere

Coniugis amplexus;

Dalidam persequere,

Ne fraudetur sexus!

4

Famem siliqua

Porcorum

Non abstulit,

Que ad lubrica

Errorum

Me contulit.

Set scriptura consulit:

Viam intrem morum,

Que prelarga protulit

Pabula donorum.

5

Dum considero,

Quid Dine

Contigerit,

Finem confero

Rapine

Quis fuerit;

Scio: uix euaserit

Mens corrupta fine,

Diu quam contraxerit,

Maculam sentine.

6

Preter meritum

Me neci

Non dedero,

Si ad uomitum,

Quem ieci,

Rediero;

Nec a uerbo aspero

Liberum me feci,

Seruus si seruiero

Vitiorum feci.

7

Vie ueteris

Inmuto

Vestigia,

Ire Veneris

Refuto

Per deuia:

Via namque regia

Curritur in tuto;

Si quis cedit alia,

Semper est in luto.

8

Beli solium,

Synonis

Astutiam,

Confer Tullium,

Zenonis

Prudentiam:

Nil conferre sentiam,

Hiis abutens bonis,

Ni fugando fugiam

Dalidam Samsonis.

9

Ergo ueniam

De rei

Miseria

Vt inueniam

De Dei

Clementia:

Hec et hiis similia

Quod peregi, Dei

Sola parcens gratia,

Miserere mei!