Petrus Blesensis carmina 3, 10

Testo base di riferimento: C. Wollin, 1998


10.

1a

Grates ago Veneri,

Que prosperi

Michi risus numine

De uirgine

Mea gratum

Et optatum

Contulit tropheum.

1b

Dudum militaueram,

Nec poteram

Hoc frui stipendio;

Nunc sencio

Me beari,

Serenari

Vultum Dyoneum.

2a

Visu, colloquio,

Contactu, basio

Frui uirgo dederat;

Set aberat

Linea posterior

Et melior

Amoris.

Quam nisi transiero,

De cetero

Sunt, que dantur alia,

Materia

Furoris.

2b

Ad metam propero;

Set fletu tenero

Mea me sollicitat,

Dum dubitat

Soluere uirguncula

Repagula

Pudoris.

Flentis bibo lacrimas

Dulcissimas:

Sic me plus inebrio,

Plus haurio

Feruoris.

3a

Delibuta lacrimis

Oscula plus sapiunt,

Blandimentis intimis

Mentem plus alliciunt.

Ergo magis capior,

Et acrior

Vis flamme recalescit.

Set dolor Choronidis

Se tumidis

Exerit singultibus,

Nec precibus

Mitescit.

3b

Preces addo precibus

Basiaque basiis;

Fletus illa fletibus,

Iurgia conuiciis.

Meque cernit oculo

Nunc emulo,

Nunc quasi supplicanti;

Nam nunc lite dimicat,

Nunc supplicat;

Dumque prece blandior,

Fit surdior

Precanti.

4a

Vim nimis audax infero.

Hec ungue seuit aspero,

Comas uellit,

Vim repellit

Strenua;

Sese plicat,

Et intricat

Genua,

<Ne ianua>

Pudor<is> resoluatur.

4b

Set tandem ultra milito,

Triumphum do proposito.

Per amplexus

Firmo nexus,

Brachia

Eius ligo,

Pressa figo

Basia:

Sic regia

Dyones reseratur.

5a

<Res utrique placuit,

Et me minus arguit

Mitior amasia,

Dans basia

Mellita,

5b

Et subridens tremulis

Semiclausis oculis,

Veluti sub anxio

Suspirio

Sopita.>