9, 6

Proxime quando, Frotho, te reliqui,

Mente praesaga didici, quod armis

Hostium certe periturus esses,

Maxime regum!

5

Cumque rus longum tererem viator,

Praescius mentem gemitus subibat,

Qui, quod hinc esses mihi non videndus,

Omine finxit.

Pro dolor! quod tunc aberam remotus

10

Extimos orbis populos lacessens,

Cum dolo regis iugulum petebat

Perfidus hospes.

Aut enim vindex domini probarer

Aut comes poena sociusque fati,

15

Et pari gaudens sequerer beatum

Funere regem.