7, 16

Ocius, o iuvenes, correptus in aera tollar!

      Dulce mihi, nupta, est post tua fata mori.

Aspicio crepitus et tecta rubentia flammis,

      Pollicitusque diu pacta revelat amor.

5

En tua non dubiis completur pactio votis,

      Cum vitae mihi sis interitusque comes.

Vnus erit finis, unus post funera nexus,

      Nec passim poterit prima perire Venus.

Felix, qui tanta merui consorte iuvari

10

      Nec male Tartareos solus adire deos.

Ergo premant medias subiecta tenacula fauces!

      Nil, nisi quod libeat, poena suprema feret,

Cum restaurandae Veneris spes certa supersit

      Et mors delicias mox habitura suas.

15

Axis uterque iuvat: gemino celebrabitur orbe

      Vna animi requies, par in amore fides.