Saxo grammaticus carmina 8, 8, 9

Testo base di riferimento: J. Olrik , H. Raeder, 1931


8, 9

Hercule non tunc me ferro spoliare petebas,

Quando Fridlevi summo discrimine nati

Propugnator eram. Namque agmine prorsus in illo

Aut gladium fregit manus aut obstantia fudit;

5

Haec gravitas ferientis erat. Quid, quando Curetum

Litus et innumera constratum cuspide callem

Primus ligniferis docui decurrere plantis?

Namque aditurus agros confertos murice ferreo

Armabam laceros subiecto stipite gressus.

10

Hinc mecum egregiis congressum viribus Hamam

Enecui; mox cum Wino duce Flebace nato

Obtrivi Kurios vel quas alit Estia gentes,

Et populos, Semgalla, tuos. Post haec Thelemarchos

Aggressus, caput inde tuli livore cruentum,

15

Quassum malleolis armisque fabrilibus ictum.

Hic primum didici, quid ferramenta valerent

Incudis, quantumve animi popularibus esset.

Theutonici quoque me poenas auctore dedere,

Cum natos, Suertinge, tuos, Frothonis iniqua

20

Caede reos, domini vindex ad pocula stravi.

Nec minus hoc facinus, quando pro virgine cara

Vno septenos necui certamine fratres,

Teste loco, qui, me stomacho linquente, peresus

Non parit arenti redivivum caespite gramen.

25

Moxque ducis Kerri bellum navale parantis

Vicimus egregio confertam milite puppim.

Inde dedi leto Wazam, fabrumque procacem

Multavi natibus caesis, ferroque peremi

Rupibus a niveis hebetantem tela Wisinnum.

30

Quattuor hinc Leri natos pugilesque subegi

Biarmenses. Gentis Hibernae principe capto,

Duflinae populabar opes, semperque manebit

Nostra Brawellinis virtus conspecta trophaeis.

Quid moror? Excedunt numerum, quae fortiter egi,

35

Quodque manu gessi, ad solidum celebrare recensens

Deficio; sunt cuncta meo maiora relatu;

Vincit opus famam, nec sermo suppetit actis.