Godescalcus Saxo carmina II 2, 4

Testo base di riferimento: K. Strecker, 1951


4.

Adest tempus matutinum, dulce gallicinium,

Quo morte perempta redit salvator ab inferis,

Ille blandus et tremendus, mitis et terribilis,

Qui crucis in ara pie nostrum flevit vespere

5

Et patri conciliavit toto fissus corpore,

Se pro nobis offerendo hostiam placabilem,

Holocaustum singulare, victimam mirabilem,

Mire multum libra pensum, dulce sacrificium.

Hinc manarunt sacramenta, quis constat ecclesia:

10

Sanguis, aqua, vita nostra, mistica redemptio,

Pax inormis et dulcedo, lucida purgatio.

Sicque restat sepultura, qua quiescunt mortui,

Quam providit et quadrato protulit senario

Occurrens nobis per simplum et proturbans geminum.

15

His ita surrexit Christus, blandus et fulgoreus,

Quod docebat ad sepulchrum iuste sedens angelus,

Qualis est electis Christus, qualis peccatoribus.

Ergo te precamur, deus fortis et omnipotens,

Lux aeterna, mane nostrum lumenque perpetuum,

20

Vota nostra matutina digneris respicere,

Nostros dies tua pace placeat disponere;

Salves nos vigil, aeternus a noctis operibus,

Dimittas peccata nostra, parcas facinoribus,

Facias nos crucifixos viciosis actibus

25

Atque tibi consepultos quadratis muneribus,

Vt, cum dies repentina tremendi iuditii

Coeperit clarere cunctis spetie terribilis

Et tubae clangor audiri, qua resurgent mortui,

Nos cognoscere digneris tuos esse proprios,

30

Immutatos, incorruptos pariterque lucidos,

Ac tales digneris parti deputare dextere.

Hisque votis simul iunge, deus clementissime,

Hunc diem sine peccato tribuas transigere,

Opem miseris instanter da misericorditer,

35

Quo tibi possimus, deus, adherere iugiter,

Et tibi placere semper concede salubriter.

Gloria sit deo nostro, patri potentissimo,

Proli magne atque sancto flamini paraclito,

Quorum est una maiestas per aeterna secula.