18. de sanctis Pergentino et Laurentino

Tunc Pergentinus Laurentinusque beati,

Flagra apud Aretium pueri pietate gemelli,

Dura triumpharunt miracula magna ferentes;

Tum ferro laceri simul aurea regna capessunt;

5

Moenia corporibus florent animabus et aethra,

Haecque nitet gemina gaudens urbs luce piorum.

Et multis Decius sanctis ubi gaudia vitae

Praeparat aethereae, quos de cruciatibus astra

Dirigit, indicens generalia septimus arma

10

In Christi populum rabidi post bella Neronis,

Barbaricos inter cuneos luit acta cruore;

Et qui regnantem patris genitique trucidans

Fraudibus implicuit famulum cum prole Philippum,

Mercedem meritis, Christo cum Patre ferente,

15

Rex regno procul evectus cum prole receptat.

Idque parum cruor ulcisci per quaeque rigavit

Arva, petit se sanctorum in laniosque ferosque

Censores, delatores nutuque faventes;

Exeritur passim Romani in climata regni

20

Vltio peste vagans, corruptoque aere crudos

Infundit pecudumque hominumque venena per artus:

Nulla vacat regio, non urbs aspersa cruore

Iustorum, cunctasque domos perstringit et ipsis

Exantlat meritis nece spectatoribus actis;

25

Ac ceu pestifero trivit quondam aere rura

Grando ruens Pharii divino verbere regis,

Cultores, segetes, iumenta et pascua sternens,

Aethereo veniens aequo libramine regnis

Aeneadae pestis digna sub clade tyranni

30

Vrbes, ruricolas, pecudes et pabula vastat.