6. de sancto Gaio papa

Sedis apostolicae Gaius post Eutychianum

Culmina sortitus, moderamine tractat honesto;

Nam statuit gradibus scansuros celsa subire,

Saltibus a nullo Ecclesiae superarier arcem,

5

Militiae Christi primatum ut nemo capessat

Nictirocinio per singula munia surgat.

His aliisque nitens sanctorum ductibus altum

Sacra columba petit, supera in fastigia fertur,

Augetur, colitur, vernat, munitur, amatur,

10

Regmina dilatat, decoratur, magnificatur.

Lividus antiquum nigranti felle venenum

Anguis inexhaustae mentis torvo agmine volvens,

Suggerit arma dolis animosque accendit ab atris

Cociti facibus, suadetque domestica bella,

15

Fratri frater ut invideat carpensque lacessat,

Mordeat, incuset, civilis ferveat ardor.

Sic magis inspiciens externa pericula posse

Sumere proventum postquam intima viscera turbat,

Languidulum in vulgus robustum suscitat hostem

20

Tartareis armans flammis Diocletianum,

In Christi famulos totum qui concitat orbem:

Et quia nonnullos constabat fascibus altos

Militia claros, primo hos depellere, flagris

Vel censet subigi, totum mox saevit in agmen:

25

Scita dicat, decreta notat, praecepta resignat,

Ecclesiarum aulae lapidem evertantur ad imum,

Scripturae superae diro exurantur in igne;

Quilibet insigni nostrum suffultus honore

Culmine sublato nomen praetendat inane:

30

Servorum si quis Christo famularier optet

Sic maneat penitus spe libertatis adempta.

Primo haec legantur, post hinc truciora seruntur:

Ecclesiae proceres redigi sub vincla monentur

Omnimodisque adigi poenis ad sacra iubentur.