12. de sancto Gregorio martyre

Tunc et beatus sic subegit presbyter

Anguis furorem lividi Gregorius.

Cui Flaccus (inquit): "Tu rebellis principum,

Temptor sacrorum tunc restas numinum?"

5

At ille: "Nosse si velis constantiam

Qui me creavit e luto Deum meum

Ab inchoante non relinquo infantia."

Sic perseverans in fide fortissimus

Dilancinatur, dorsa tritus fustibus,

10

Nodisque versi venter actus vellitur;

Dein ligatus crate palmas ac pedes,

Arctatur ignis subter aucto pabulo.

At mox soli coacta divellit tremor

Qua parte lapsa civitatis occidunt

15

Super trecentos sacra dantes delubris.

Ferro hinc onustus atque septus carcere,

Levatur usus coelico solamine.

Genua inde carduis atteruntur ferreis,

Latusque utrumque flamma torret lampadum,

20

Dicente sancto teste saevo iudici:

"Si perdis omne corpus, haud me deseret

Mediator almus qui benigne perfovet,

Sanat, reformat nostra Christus viscera."

Tum tractus amphitheatra spargit sanguine,

25

Sectusque colla gaudet alto culmine.

Diris vorandum corpus obiectum feris

Intaminatum et dente et ungue permanet.

Reposcit inde pignus almum femina

Pietate fervens martyris Abundantia.

30

Gratis sed obtinere quod nequiverat

Triginta quinque sumit aureis datis

Honore condens quo decebat martyrem.