2.

Hic, rogo, pauxillum veniens subsiste, viator,

      Et mea scrutare pectore dicta tuo.

Quod nunc es, fueram, famosus in orbe, viator,

      Et quod nunc ego sum, tuque futurus eris.

5

Dilicias mundi pravo sectabar amore,

      Nunc cinis et pulvis, vermibus atque cibus.

Quapropter potius animam curare memento,

      Quam carnem, quoniam haec manet, illa perit.

Cur tibi plura paras? quam parvo cernis in antro

10

      Me tenet hic requies: sic tua parva fiet.

Vt flores pereunt vento veniente minaci,

      Sic tua namque caro, gloria tota, perit.

Tu mihi redde vicem, lector, rogo carminis huius

      Et dic: "da veniam, Christe, tuo famulo".

15

Pacificus Salomon mihi nomen atque Ireneus,

      Pro quo funde preces mente legens titulum.

Obsecro, nulla manus violet pia iura sepulcri,

      Personet angelica donec ab arce tuba:

"Qui iaces in tumulo terrae de pulvere surge,

20

      Magnus adest iudex milibus innumeris".

Tolle hic segnitiem, pone fastidia mentis,

      Crede mihi, frater, doctior hinc redies.