1.
Postquam nocturnas ex more peregimus horas,
Cum glacialis hiems iam nascere ceperat ingens,
Astitit in somno quaedam speciosa virago,
Vultu, veste nitens, esset velut aurea splendens,
5
Cui tres affixe nituerunt pectore gemmae;
Multifluus, vario limbus turgebat in auro,
Et caligas, rubro gestans rutilante papiro
Nescio quo modulo trutinarat mente iocando
Lecticae appropians, pugnis me pectore pulsans,
10
Grandiloquis tandem verbis, compellat inertem:
"Bubeda, quid dormis? Iamiam, rogo, surgito, dulcis!
Luce sua silvam circumdat Lucifer Idam,
Astra volant, pereunt per solem, cuncta quiescunt.
Sol creperum auricomas super orbem tendit habenas."
15
Inpos tum stupeo, multum verecundus et asto
In terram fixos retinens stupefactus ocellos.
Illa haec triste gerens consolans voce merentem
Infit, tuba velut cum rauca reverberat auras:
"Agnoscisne tuam nunc quondam me pedagogam?
20
Cum te sub gremio lactarem lacte iocando,
Non ego te docui metrorum tramite ludo
Dactilico et specie te plurima verba iocare?
Cur me nunc abicis, sic terram lumine cernis?
Esto, precor, letus pariterque, beande, iocundus,
25
Colloquioque meo gaudeto iungier isto.
Scilicet es similis campo nascentibus herbis,
Gramina dum surgunt, nocturno rore madescunt,
Post hunc colla fluunt et terram cernua cernunt.
Sic tu cum primum madefactus corpore multum
30
Rore meo, dulcis, coepisti crescere verbis,
Postquam non docui solito te defecisti,
Pallidulasque tuas facias modo lumine monstras.
Auster enim violas ut conflat flamine pulchras,
Quo melius splendent glebasque floribus ornent,
35
Sic egomet placidis flavi tua corcula dictis.
Nescio quis fragilem disturbet turbine mentem,
Iam mihi, conflagito, per verbula respondeto!"
Verbo concussus tremulus sum corpore totus,
Ignorans iuste possim quid dicere domne;
40
Sed tamen hunc modulum modulavi pectore parvam.
Vos rogo, Pierides, variis ornatibus omnes,
Fundite splendentem commixto baccare frontem,
Fonte set et teneram sacrato tinguite linguam,
Vngula perspicuis quem fudit equina fluentis,
45
Possim grandiloquos quo recto stemmate versus
Exametris resonare sonis et carmina digna,
Iam quis asstantem valeam laudare nutricem,
Turbatum speciae nimium quae me tulit aegrae.
Incipe dulcisonos iam mecum fistula versus.
50
O rex omnipotens, caelorum gloria clemens,
Sedenti solio grates non reddere cesso,
Qui nunc augustam post plurima tempora domnam
Conspicio laetus tua per clementia dona,
Quae me sucifluas persuasit suggere mammas.
55
Hanc nuper causam, nutrix, mihi somnia veram
Fingebant; factis fueram non credulus illis:
Sed sum te cernens illis super omnia credens.
Non modo salveto tantum, sed salva valeto.
Omnia decedunt, tu cedere nescia semper
60
Fida, rogo, maneas, cum tu, Sapientia, regnas.